Zastanawiasz się nad montażem pompy ciepła? Zatem bliższe poznanie jej budowy oraz zasady działania z pewnością pomoże Ci podjąć ostateczną decyzję. W tym artykule omówimy pompy ciepła typu split, które związane są z nieco bardziej skomplikowaną instalacją od drugiego typu tych urządzeń grzewczych, czyli wersji monoblok. Wyjaśniamy, jak działa pompa ciepła split oraz jakie ma wymagania montażowe, a tym samym – dla kogo będzie dobrym wyborem.
Pompa ciepła split – co to jest?
Pompy ciepła dzieli się ze względu na ich budowę na dwa rodzaje: monoblok i split. Ten podział dotyczy wyłącznie pomp, które do produkcji energii grzewczej wykorzystują ciepło pobrane z powietrza. Monobloki charakteryzują się tym, że wszystkie ich elementy są zamknięte w jednej obudowie montowanej na zewnątrz budynku. Natomiast pompa ciepła typu split składa się z dwóch jednostek – zewnętrznej oraz wewnętrznej, zatem elementy budowy pompy są podzielone na dwie obudowy (split – z angielskiego „rozdzielać”).
W jednostce zewnętrznej znajduje się układ chłodniczy, czyli takie części, jak sprężarka, parownik oraz zawór rozprężny. Z kolei w jednostce wewnętrznej, a więc montowanej w środku budynku, są zamknięte elementy układu hydraulicznego: pompa obiegowa, wymiennik płytowy oraz naczynie przeponowe.
Montaż pompy ciepła typu split
Ze względu na to, że układ chłodniczy stanowi osobną jednostkę w pompach ciepła typu split, do ich montażu wymagane są uprawnienia F-gazowe. W związku z tym instalacją tego rodzaju pomp może zająć się wyłącznie odpowiednio wykwalifikowany specjalista. Warto jednak dowiedzieć się, gdzie powinny być zamontowane poszczególne jednostki, by móc ustalić, czy pompa split będzie odpowiednim wyborem w przypadku Twojej nieruchomości.
Jednostka zewnętrzna jest montowana w niewielkiej odległości od elewacji budynku (ok. 30 cm od ściany), nieco powyżej linii gruntu (ok. 40 cm). Natomiast jednostka wewnętrzna musi znajdować się w okolicy jednostki zewnętrznej, tak by było możliwe połączenie obu części rurami chłodniczymi, w których będzie krążyć czynnik chłodniczy. Można zatem zainstalować ją w dowolnym pomieszczeniu – np. na korytarzu, w łazience czy pralni; grunt, by obie jednostki znajdowały się odpowiednio blisko siebie. Optymalną odległość między nimi determinuje ilość czynnika chłodniczego, ale zazwyczaj jest to maksymalnie 6-8 metrów.
Przeczytaj również: Pompa ciepła typu monoblok – dla kogo?
Jak działa pompa ciepła typu split?
Jednostki pompy ciepła typu split są ze sobą połączone rurami chłodniczymi, w których krąży czynnik chłodniczy R32 lub R410a. Cechą charakterystyczną tego czynnika jest fakt, że paruje on w ujemnych temperaturach, dzięki czemu nie budzi ryzyka zamarznięcia w zimie, a tym samym uszkodzenia pompy ciepła.
Co do zasady wszystkie pompy ciepła typu powietrze-woda działają w ten sam sposób – split różni się od nich tylko budową. Urządzenie pobiera energię aerotermalną, czyli tę pochodzącą z powietrza zewnętrznego, które jest ogrzewane promieniowaniem słonecznym.
Zassane powietrze omywa parownik, w którym oddaje energię cieplną do czynnika chłodniczego krążącego między jednostkami. Schłodzone powietrze trafia z powrotem na zewnątrz. Natomiast czynnik chłodniczy zostaje podgrzany do temperatury wrzenia, w efekcie czego zmienia swoją postać na gazową. Na tym etapie nie jest jednak jeszcze bardzo gorący – temperatura wrzenia czynnika chłodniczego jest bardzo niska.
Przeczytaj również: Monoblok czy split – jaką pompę ciepła wybrać?
Następnie czynnik chłodniczy w formie gazowej jest przekazany do sprężarki zasilanej energią elektryczną, która gwałtownie podnosi jego ciśnienie oraz temperaturę; nawet do poziomu 80-85℃. Gorący czynnik trafia na skraplacz, czyli wymiennik ciepła, który przekazuje energię cieplną do systemu grzewczego budynku, a dokładniej do krążącej w niej wody – jej temperatura rośnie. Pod wpływem pompy obiegowej gorąca woda przenosi energię cieplną do grzejników czy ogrzewania podłogowego.
Ponieważ czynnik oddaje energię w skraplaczu, jego temperatura spada, a tym samym wraca do swojej początkowej postaci płynnej. Następnie czynnik trafia na zawór rozprężny, gdzie obniżane jest jego ciśnienie i temperatura, aby na koniec ponownie wrócić do parownika, czyli pierwszego elementu w całym cyklu – i całość się powtarza.
